اشعار ابوالقاسم کریمی

خزان بر باغ افکارم خزیده
تمام تار و پودم را دریده
چرا نقاش تقدیر دو عالم
مرا در حال غم خوردن کشیده؟!

شاید دوست داشته باشید: 

دیدگاهتان را بنویسید