همچون ستاره شب چشم به راهم نشانده اند
مانند شب به روز سیاهم نشانده اند
گرد خبر نمی رسد از كاروان راز
شد روزها كه بر سر راهم نشانده اند
در مرگ آرزو نفس سرد می زنم
چون باد در شكنجه ی آهم نشانده اند
غافل گذشت قافله ی شادی از سرم
آن یوسفم كه در دل چاهم نشانده اند
هر روز شیونی ست ز غمخانه ام بلند
در خون صد امید تباهم نشانده اند
از پستی و بلندی طالع چو گردباد
گاهم به اوج برده و گاهم نشانده اند
از بیم خوی نازك تو دم نمی زنم
آیینه در برابر آهم نشانده اند
شرمم زند به بزم تو راه نظر هنوز
صد دزد در كمین نگاهم نشانده اند
در ماتم دو روزه ی هستی به باغ دهر
تنها بنفشه نیست مرا هم نشانده اند
