***
صدای انفجار ازهر سو شنیده می شود
مرگ در شهر جولان می دهد
بوی خون می آید
مردم فرار می کنند ، اما نمیدانند به کجا پناه ببرند
لبخند به انزوا نشسته
غم قلب ها را تسخیر کرده
اشک و ترس لحضه ای زندگان را رها نمیکند
آرامش به فراموشی خزیده
قانون به جنگل گریخته
سرزمین به جهنم بدل شده
و کودکان یتیم ، سرگردان و گریان به آغوش رنج پرت شده اند
این شرح چهره جنگ است
زشت و قبیح
ناپسند و نفرت انگیز
جنگ ریشه شادی را می سوزاند
جنگ پیشرفت را بر صلیب می کشد
جنگ امنیت را زنده به گور میکند
جنگ هیچ برنده ای ندارد
جنگ آینده را به سرقت می برد
جنگ انسانیت را مسموم میکند
جنگ آفتی برای زندگیست
جنگ پایانی بر تمام پیروزی هاست…
***
ابوالقاسم کریمی
ورامین
پنج شنبه – ۲۷ مهر ۱۴۰۲
