زمین، کشور ما، مادر ما ، خانه ما
چه کرده ایم با بهار تن تو؟ چه کرده ایم با اعتبارروح خودمان؟
با جهنمی از آتش و دود و زباله و خود خواهی
با آلودگی و تخریب و بی‌توجهی
با بی‌احترامی به حیات و طبیعت و زیبایی
با بی‌عدالتی به راستی و درستی و مهربانی
با بی حرمتی به صلح و دوستی و حق زندگی
با تکثیر فرهنگ زشت پول پرستی
چه کرده ایم با تن دلربای تو؟ چه کرده ایم با روح زیبای خودمان؟
***
زمین، کششور ما، مادر ما ، خانه ما
چه می‌شود فردای تو؟ چه می‌شود ما را بدون تو؟
آیا می‌توانیم تو را نجات دهیم؟
آیا می‌توانیم خود را نجات دهیم؟
آیا می‌توانیم عشق و مراقبت و مسئولیت را یاد بگیریم؟
آیا می‌توانیم آشتی و همدلی و همکاری را بیاموزیم؟
آیا سزاوار آموختن هستیم؟
***
زمین، کشورما، مادر ما ، خانه ما
ما عذرخواهیم از تو. ما عذرخواهیم از خودمان.
ما دوستت داریم ، اگر چه گناهکاریم ، اگر چه فریبکاریم
ما امیدواریم هنوز دیر نشده باشد
ما امیدواریم هنوز راهی وجود داشته باشد
____
ابوالقاسم کریمی
ورامین
1 / آذر / 1402
