نمونه اشعار : مهدی اخوان ثالث

۱با نگهی گمشده در کهنه خاطراتپهلوی دیوار ترک خورده‌ای سپیدبر لب یک پله چوبین نشسته‌امبا سری آشفته، دلی خالی از امیدمی‌گذرد بر تن دیوار، بی شتابدر خط زنجیر، یکی کاروان مورنامتوجه به بسی یادگارهامی‌شود آهسته ز مد نظاره دورگویی بر پیرهن مورثی به عمددوخته کس حاشیه واری نخش سیاهیا وسط صفحه‌ای از کاغذ سپیدبا خط […]

آسمانش را گرفته تنگ در آغوشابر، با آن پوستین سرد نمناکشباغ بی برگیروز و شب تنهاستبا سکوت پاک غمناکشساز او باران، سرودش بادجامه‌اش شولای عریانی ستور جز اینش جامه‌ای بایدبافته بس شعلهٔ زر تار ِ پودش بادگو بروید، یا نروید، هر چه در هر جا که خواهد،یا نمی‌خواهدباغبان و رهگذاری نیستباغ نومیدان،چشم در راه بهاری

نگفتندش چو بیرون می‌کشاند از زادگاهش سرکه آنجا آتش و دود استنگفتندش: زبان شعله می‌لیسد پر پاک جوانت راهمه درهای قصر قصه‌های شاد مسدود استنگفتندش: نوازش نیست، صحرا نیست، دریا نیستهمه رنج است و رنجی غربت آلود استپرید از جان پناهش مرغک معصومدرین مسموم شهر شومپرید، اما کجا باید فرودید؟نشست آنجا که برجی بود خورده

داوری هر که آمد بار خود را بست و رفتما همان بدبخت و خوار و بی نصیبز آن چه حاصل، جز دروغ و جز دروغ؟زین چه حاصل، جز فریب و جز فریب؟ آب و آتش آب و آتش نسبتی دارند جاویدانمثل شب با روز، اما از شگفتی‌هاما مقدس آتشی بودیم و آب زندگی در ماآتشی

همه گویند که: تو عاشق اوییگر چه دانم همه کس عاشق اویندلیک می‌ترسم، یاربنکند راست بگویند؟ روشنی ای شده چون سنگ سیاهی صبورپیش دروغ همه لبخندهابسته چو تاریکی جاویدگرخانه به روی همه سوگندهامن ز تو باور نکنم، این تویی؟دوش چه دیدی، چه شنیدی، به خواب؟بر تو، دلا! فرخ و فرخنده باددولت این لرزش و این