نمونه اشعار : سلمان ساوجی

ای که روی تو به صدبار، ز گل تازه‌ترستاز حیایت به عرق، روی گل تازه‌ترستیا رب این شعر سیاه تو چه خوش بافته‌اند!کش حریر سمن و اطلس گل آسترستبرقع عارض تو عافیت دلها بودعافیت باز بر افتاده دور قمرستسر راز سر زلفت نگشود است کسیظاهرا بویی از آن برده نسیم سحرستاز ره دیده دلم رفت […]

مصور ازل از روح، صورتی می‌خواستمثال قد تو را برکشید و آمدراستبنفشه سنبل زلفت به خواب دید شبیعلی الصباح پریشان و سرگران برخاستهمه خیال سر زلف بار می‌بندمشب دراز و برانم که سر به سر سوداستخیال سرو بلندت در آب می‌جویمزهی لطیف خیالی که در تصور ماستبه ناز اگر بخرامد درخت قامت توز جای خود

ای دل! امروز تو را روز مبارک بادستکه جهان خرم و سلطان جهان، دلشاد استخوش برآ، چون خط دلدار، که در دور قمرهمه اسباب خوشی، دست فراهم دادستهر پریشانی و تشویش که جمع آمده بودلله الحمد، که چون زلف بتان بر بادستآمد از روضه فردوس «مبارک بادی»مژده‌ای داد و جهان پرز «مبارک بادست»می‌دمد باد طرب،

خاک، خون آغشته لب تشنگان کربلاستآخر ای چشم بلابین! جوی خون بارت کجاست؟جز به چشم و چهره مسپر خاک این ره، کان همهنرگس چشم و گل رخسار آل مصطفاستای دل بی‌صبر من آرام گیر اینجا دمیکاندر اینجا منزل آرام جان مرتضاستاین سواد خوابگاه قره‌العین علی استوین حریم بارگاه کعبه عز و علاستروضه پاک حسین است

سر سودای سر زلف تو تا در سرماستهمچو مویت دل سودایی ما بی‌سر و پاستما چو موی تو همه حلقه بگوشت شده‌ایمحلقه موی پریشان تو سر حلقه ماستمو به مو حال پریشانی ما می‌گویدمو به مو سر زلف که بدین حال گواستیک سر مو نظری با دل دروایم کن!ای که از هر سر موی تو