نمونه اشعار:حافظ

ساقیا باده که اکسیر حیات است بیارتا تن خاکی من عین بقا گردانیچشم بر دور قدح دارم و جان بر کف دستبه سر خواجه که تا آن ندهی نستانیهمچو گل بر چمن از باد میفشان دامنزانکه در پای تو دارم سر جان‌افشانیبر مثانی و مثالث بنواز ای مطربوصف آن ماه که در حسن ندارد ثانی

خسروا دادگرا شیردلا بحرکفاای جلال تو به انواع هنر ارزانیهمه آفاق گرفت و همه اطراف گشادصیت مسعودی و آوازهٔ شه سلطانیگفته باشد مگرت ملهم غیب احوالماین که شد روز سفیدم چو شب ظلمانیدر سه سال آنچه بیندوختم از شاه و وزیرهمه بربود به یک دم فلک چوگانیدوش در خواب چنان دید خیالم که سحرگذر افتاد

گدا اگر گهر پاک داشتی در اصلبر آب نقطهٔ شرمش مدار بایستیور آفتاب نکردی فسوس جام زرشچرا تهی ز می خوشگوار بایستیوگر سرای جهان را سر خرابی نیستاساس او به از این استوار بایستیزمانه گر نه زر قلب داشتی کارشبه دست آصف صاحب عیار بایستیچو روزگار جز این یک عزیز بیش نداشتبه عمر مهلتی از

به من سلام فرستاد دوستی امروزکه ای نتیجهٔ کلکت سواد بیناییپس از دو سال که بختت به خانه باز آوردچرا ز خانهٔ خواجه به در نمی‌آییجواب دادم و گفتم بدار معذورمکه این طریقه نه خودکامیست و خودراییوکیل قاضی‌ام اندر گذر کمین کرده‌ستبه کف قبالهٔ دعوی چو مار شیداییکه گر برون نهم از آستان خواجه قدمبگیردم

ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلستآرزو می‌بخشد و اسرار می‌دارد نگاهجنت نقد است اینجا عیش و عشرت تازه کنزانکه در جنت خدا بر بنده ننویسد گناهدوستداران دوستکامند و حریفان باادبپیشکاران نیکنام و صف‌نشینان نیکخواهساز چنگ آهنگ عشرت صحن مجلس جای رقصخال جانان دانهٔ دل زلف ساقی دام راهدور از این بهتر نباشد ساقیا عشرت