شعرگان_سایر اشعار:ابوالقاسم کریمی

جهانی زیر دندان تبر مُردپرنده رفت و پیچک بر زمین خوردفقط یک سایه از جنگل به جا ماندکه سیلی آمد و آن سایه را بردابوالقاسم کریمیورامین

تبر آمد مرا بی همزبان کرددلم را فرش پای دشمنان کردگلی بودم جوان زیباتر از صبحمرا پژمرده‌ای خفت نشان کردابوالقاسم کریمیورامین

لباسی بر تن جنگل چرا نیستزمستان را مگر یک جو حیا نیستزمستان می دود بر باور گلکسی در فکر مرگ ریشه ها نیستابوالقاسم کریمیورامین

شهر تاریک تر از آن بودکه چراغی پیدا کنممن شمعی به دست داشتمکه نیسمی جانش را ربوددودی که از آن برخاستآرزوهای من بود ابوالقاسم کریمیورامین7/اردیبهشت/1404

خنده های مرگشهری را آواره کردمن اماهیچ نمی خاستمجز آزادی. ابوالقاسم کریمی14 فروردین/1404ورامین