شعرگان_دوبیتی:ابوالقاسم کریمی

اندکی نان برای زنده ماندناندکی عقل برای اندیشیدنقلبی برای عاشق بودنوَ قلمی برای نوشتنهمین کافی ستهمین مرا کافی ست ابوالقاسم کریمیورامین29/فروردین/1404

هوا چرکین زمین بیمار و غمگینعطش روییده بر آغوش دلفیننشسته جای پوتینهای صحرابه عمق ریشه گلهای رنگینابوالقاسم کریمیورامین

تبر بر قلب گل خنجر زد و رفتخدا از روح انسان پر زد و رفتاز آن پس کوچه کوچه خانه خانهمصیبت آمد و هی در زد و رفتابوالقاسم کریمیورامین

هوا چرکین زمین بیمار و دلخونعطش روییده بر آغوش کارونجنون بوسه خار بیاباننشسته بر تن زخمی هامونابوالقاسم کریمیورامین

نه باران فکر آن قفل و کلیدهنه بیداری به چشم ما رسیدهنفس تنگ است و این جمعیت شهربه قصد خودکشی ترمز بریدهابوالقاسم کریمیورامین