
مقدمه:
بسیار مهم است که نقش فعالین محیط زیستی در حفاظت از محیط زیست کشور ادامه داشته باشد آنها با فرهنگ سازی و آموزش مردم و همکاری و هماهنگی با سازمانهای مردم نهاد و سازمان محیط زیست میتوانند کلیدیترین نقش که همان پاسداری و مراقبت از محیط زیست ایران است را به خود اختصاص دهند . با این حال گاهی اوقات برخی از اشتباهات رایج توانسته ، تاثیرگذاری فعالیتهای آنها کاهش دهد.
در اینجا به ۱۰ مورد از این اشتباهات اشاره میشود.
1_عدم استفاده از رسانههای اجتماعی: بیشتر فعالان محیط زیستی ایران خود را در رسانههای اجتماعی مانند پیام رسان تلگرام و اینستاگرام محدود کردهاند.
2_ایجاد تعارض با جامعه محلی: فعالان محیط زیستی این نکته را باید در نظر داشته باشند که احترام و تایید نیازها و خواستههای جوامع محلی در اجرای پروژههای آنها حیاتی است. این موضوع اگر مشاهده نشود با مقاومت جوامع محلی همراه خواهد بود.
3_عدم توجه به علم و دادهها: متاسفانه باید اعتراف کرد که بسیاری از فعالان محیط زیستی در زمینهای که فعالیت میکنند از علم و آگاهی کافی برخوردار نیستند و نیاز به آموزشهای دقیق و مطالعه دارند
4_عدم توهین ، خشم و فحاشی: متاسفانه کم و بیش دیده شده است که فعالان محیط زیستی نسبت به یک موضوع یا مشکل خاص به دیگر فعالان، مسئولان و حتی مردم توهین و فحاشی کردهاند و این مسئله باعث به خطر افتادن فعالیتها و تاثیر گذاری آنها در جامعه شده است.
5_عدم رقابتهای غیر سازنده: این مهم است که به جای پرداختن به رقابت و مقایسه های غیر اصولی فعالان محیط زیستی با هم همکاری ، هماهنگی ، دوستی، اتحاد و صمیمیت داشته باشد.
6_عدم استفاده از زبان منفی و ایجاد ترس: مهم است که مردم از تخریبها و مشکلات محیط زیستی آگاه شوند اما این نکته بسیار اهمیت دارد که اطلاع رسانی اقدامات مثبت و سازنده در جهت حفاظت از محیط زیست به مردم انگیزه و امید میدهد.
7_نادیده گرفتن جنبههای اقتصادی: محیط زیست کاملا با اقتصاد جامعه در ارتباط است و باید پروژههای محیط زیستی به صورتی سیاست گذاری و طراحی شوند که منافع مردم در نظر گرفته شود چون اگر این چنین نباشد با عدم استقبال مردم روبرو خواهد شد.
8_عدم همکاری با دولت: باید قبول کرد که همکاری با دولت به افزایش تاثیرگذاری و ایجاد تغییرات گسترده ، مثبت و سازنده کمک بسیار بزرگی می کند.به نظر من نباید دولت را برای همکاری با فعالان محیط زیستی سرخورده کرد.
9_عدم توجه به مقیاس فعالیتها: فعالیتهای محیط زیستی باید در مقیاس محلی ملی و جهانی برنامهریزی شوند تا تاثیرگذاری بیشتری داشته باشند
10_بیهدفی و عدم استمرار: هستند فعالان محیط زیستی که فقط برای سرگرمی و گذراندن اوقات خود به این فعالیتها میپردازند ( البته که این موضوع کاملاً قابل احترام است) اما این نکته را باید در نظر گرفت که تنها هدفدار بودن فعالیتها و استمرار آن است در نهایت به فرهنگسازی و تاثیرگذاری منجر میشود
سخن آخر:
فعالان محترم محیط زیست ایران باید توجه کافی به مشکلات و اشکالات خود داشته باشند تا با کاهش تاثیرگذاری ، مواجه نشوند آنها در قدم اول باید خطاهای خود را مشاهده کنند و بپذیرند و در قدم بعدی برای اصلاح آنها ، تلاش نمایند. شاید برای تجدید نظر در این رفتارهای اشتباه بهتر باشد از مشاوران و روانشناسان مجرب کمک گرفته شود این یک پیشنهاد است که از نظر من میتواند در نهایت به تاثیرگذاری بیش از پیش فعالان محیط زیستی در جامعه منجر شود.
ابوالقاسم کریمی
ورامین
۱۹ مرداد ۱۴۰۳


[…] […]
[…] […]