وبلاگ

مقدمه:

بر هیچ شهروند آگاهی این موضوع پوشیده نیست که به دلایل متعددی از جمله مشکلات اقتصادی،اجتماعی،فرهنگی وامنیتی فعالیت‌های محیط زیستی در کشور ما کمرنگ شده است.

در حال حاضر سازمان‌های مردم نهاد انگشت شماری وجود دارند که هنوز فعالیت‌های مستمر محیط زیستی خود را ادامه می دهند.

اما هرگز این بدین معنا نبوده و نیست که محیط زیست برای مردم کشور ما بی‌اهمیت و یا حتی کم اهمیت است.

اگر شهروندان به سازمان‌های مردم نهاد ، شناخت و اعتماد کمی دارند ، این موضوع را نباید در بی تفاوتی مردم نسبت به مسائل فرهنگی،هنری و محیط زیستی تفسیر کرد.

و اگر اکثریت NGO ها در ایران ، بر اساس ساختاری بنا و مدیریت می‌شوند که مردم را از خود دور نگه داشته اند ، این دلیل محکمی بر عدم شناخت صحیح و اصولی احساسات ، هنجار ها ، نگرش ها و مشکلات جامعه از سوی موسسان آنها دارد.

مردم کشور ایران به دلایل زیر محیط زیست را مسئله حیاتی می دانند …

۱_ ارزش های فرهنگی،مذهبی و دینی : در فرهنگ ایران محیط زیست جایگاه ویژه‌ای در میان آیین ها ، باور ها و ادیانی دارد که در این سرزمین حضور داشته و دارند.
۲_سلامت ، بهداشت و تندرستی: آلودگی هوا، آب و خاک باعث بروز بیماری در اقشار مختلف جامعه شده است ، متاسفانه ، بیماری‌های تنفسی ، قلبی و عروقی ، در کشور ما شایع است، و این فهم احترام به محیط زیست را دوچندان می‌کند.

۳تغیرات اقلیمی: ایران یکی از کشورهایی است که به شدت تحت تاثیر تغییرات اقلیمی قرار گرفته ، افزایش دمای هوا ، سیل ، خشکسالی های پی در پی و دیگر بلایای طبیعی ، زندگی مردم را به مخاطره انداخته و زیر ساخت ها را به صورت جدی تهدید می‌کند. ۴تنوع زیستی: ایران یکی از غنی‌ترین کشورهای دنیا در تنوع زیستی است ، ولی شوربختانه ، مشکلات مختلف محیط زیستی به این تنوع به شدت آسیب رسانیده ، در حال حاضر بسیاری از موجوداتی که در اکوسیستم سرزمین ایران زندگی می‌کنند ، در حال انقراض و یا در خطر انقراض هستند.

۵منابع آبی محدود و فرونشت زمین: سال‌هاست که بحران آب ، بیشتر استان‌های ایران را درگیر کرده ، و امنیت غذایی مردم را تهدید می‌کندهمچنین شهروندان ایران ، شاهد فرونشست زمین بر اثر خالی شدن سفره‌های آب های زیرزمینی هستند. ۶فرسایش خاک و گسترش کویر: مردم با چشمان خود، کوچک شدن جنگل‌ها را نظاره می‌کنند ، مردم آسیب‌هایی را که به دریاچه ها وارد می‌شود و هجوم طوفانی کویر بر دل شهرها را دیده اند ، مردم سال‌هاست گرد و غباررا تنفس می‌کنند، مردم به خوبی از کم بارانی های وحشانه ی پی در پی و دیگر بحران های محیط زیستی آگاه هستند.

سخن پایانی:

جایگاه محیط زیست در نزد مردم ، مقامی ویژه دارد . اما اگر سوال کنیم چرا اغلب شهروندان ایرانی نسبت به فعالیت‌های سازمان‌های محیط زیستی شناخت کافی ندارند ، باورمند نیستند و به آنها اعتماد نمیکنند ، پاسخ این پرسش را باید در رفتار مدیریتی اکثر نهادهای مردمی و سیستم دولتی جستجو کرد.

بیاییم به جای آنکه مردم را در هر چیز بزرگ و کوچکی ، مقصر خطاب کنیم ، نگاهی منتقدانه به عملکرد مدیریتی بیندازیم.

ما ، باید بیاموزیم برای ایجاد تغییر در جامعه ، اول باید خود را تغییر دهیم.

ابوالقاسم کریمی

27/خرداد/1402

ورامین