کنجکاوی های من : هرآنچه که باید در خصوص افراد مبتلا به سادیسم بدانیم…

تعریف سادیسم:

افراد مبتلا به سادیسم معمولا از دیدن رنج و ناراحتی دیگران حس رضایت پیدا می کنند. این افراد معمولا نه تنها از رفتار سادیسمی خود احساس رضایت دارند، بلکه دوست دارند آن را در افراد دیگر نیز مشاهده کنند و در واقع بخش عظیمی از نیاز آن ها به خشونت، در دیدن این رفتارها در وجود دیگران برطرف می شود. افراد سادیسمی مدام حالاتی مثل خشونت و پرخاشگری را از خود بروز می دهند و افراد مبتلا به سادیسم همچنین از نظر احساسی نیز از خود خشونت نشان می دهند و به عنوان مثال این افراد از حمله دیگر افراد به یکدیگر لذت می برند و دوست دارند که شاهد این قضایا باشند.

ریشه تاریخی سادیسم:

این اصطلاح از نام مارکی دو ساد، نویسنده فرانسوی قرن هجدهم، گرفته شده است. او به دلیل رفتارهای خشونت‌آمیز و شهوانی‌اش شناخته می‌شد.

علت سادیسم:
در حالی که هیچ دلیل خاصی به طور دقیق برای ایجاد اختلال سادیسم در فرد مشخص نشده است  اما نظریه‌های مختلفی در این باره وجود دارد. برخی بر این باورند که تجربیات سخت دوران کودکی و یا در مراحل رشد جنسی یکی از مهم‌ترین عوامل در ایجاد یک شخصیت سادیستی است. همچنین محققان دریافته‌اند که سادیسم یا اختلال شخصیت سادیسمی نیز می‌تواند از طریق یادگیری در فرد بوجود آید. به همین دلیل بسیار مهم است که در دوران کودکی، تربیت جنسی به شکل درستی به کودک آموزش داده شود. اختلال شخصیت سادیستی ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
   مراقبان نامناسب: وقتی کودکان توسط افرادی که برای مراقبت از آنها متکی هستند مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، می تواند وضعیت گیج کننده ای برای آنها ایجاد کند و برخی ممکن است شروع به یکسان سازی بدرفتاری و تحقیر کنند.
    آزار جسمی توسط دیگران: این یک پیش‌بینی‌کننده قوی برای رفتار سادیستی است. اگر کودک قربانی آزار و اذیت باشد، آنها متوجه می‌شوند که ایجاد درد برای دیگری به فرد آزارگر قدرت می‌دهد. همانطور که بزرگتر می شوند، ممکن است به عنوان ابزاری برای پس گرفتن قدرتی که توسط دیگران از آنها گرفته شده بود، خشونت را به دیگران تحمیل کنند.
    قرار گرفتن در معرض خشونت: کودکانی که در معرض خشونت قرار می گیرند ممکن است مشروط شوند که از درد دیگران لذت ببرند. یادگیری اجتماعی می‌تواند ابزار قدرتمندی باشد و وقتی کودکان یاد می‌گیرند که درد منجر به لذت دیگران می‌شود، ممکن است رفتار خود را بر اساس آن الگوبرداری کنند.
    اختلالات عصبی شیمیایی در مغز: شیمی مغز ممکن است در نحوه پاسخگویی به رفتارهای سادیستی مختل شود، به طوری که انتقال دهنده های عصبی “احساس خوبی” در هنگام مشاهده رنج دیگران دارند.
    فقر شدید: هنگامی که کودک کمبود شدید غذای کافی یا سایر منابع را تجربه می کند، ممکن است به تحقیر درونی کمک کند. به عنوان راهی برای کنار آمدن با این نابرابری، آنها ممکن است تصمیم بگیرند که قدرت اعمال کنند و از رنج دیگران لذت ببرند همانطور که احساس می کردند دیگران با آنها انجام می دهند.
    شکست‌های شخصی مکرر: زمانی که کودکان و نوجوانان جوان قادر به احساس کفایت شخصی و خودکارآمدی نباشند، ممکن است از طریق تحقیر کردن دیگران و یا درد جسمانی، این خلاء را پر کنند. این به آنها احساس قدرت می دهد تا به دیگران آسیب برسانند.
    مورد آزار و اذیت قرار گرفتن: اگر کودکی به طور مداوم توسط دیگران، چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی مورد آزار و اذیت قرار گیرد، ممکن است با عذاب دادن دیگران، به ایجاد یک تمایل ناامیدکننده برای ایجاد دردی که به دست بی‌توجهی تجربه کرده‌اند، روی دهد. آنها با آزار رساندن به دیگران احساس می کنند که این به آنها قدرتی می دهد که در جوانی نداشتند.

علائم سادیسم:

بارزترین نشانه یک فرد سادیست لذتی است که می‌بینید از درد دیگران می‌برند. یکی از انواع سادیسم، “سادیسم روزمره” است و این نشاندهنده رفتار سادیست‌های تحت بالینی است که از ترول کردن مردم در اینترنت یا قلدری چهره به چهره افراد لذت می‌برند.  

برخی از علائم هشداردهنده شخصیت سادیستی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  1. آسیب رساندن به حیوانات یا دیگران:  این کار به ایجاد درد عمدی برای موجود زنده دیگر اشاره دارد.
  2. شیفتگی به خشونت یا مرگ:  این ممکن است به صورت علاقه شدید نسبت به جنایات خشونت آمیز یا جنایتکاران نشان داده شود.
  3. شوخ طبعی نامناسب:  به موقعیت‌هایی که در آن درد تجربه شده است می‌خندند و تحقیر دیگران را مایه شادی می‌دانند.
  4. به دنبال دلایلی برای آسیب رساندن به دیگران هستند:  سادیست‌ها انرژی خود را در فرصتی برای ایجاد درد سرمایه‌گذاری می‌کنند. 
  5. فقدان همدلی عاطفی:  همدلی به معنای درک احساسات شخص دیگر به گونه‌ای است که با آن احساسات یکی شود. افراد مبتلا به SPS ممکن است احساس شخص دیگری را تشخیص دهند، اما وقتی رنج را تشخیص می‌دهند، به جای همدردی، احساس لذت می‌کنند.
  6. عدم توجه به رفاه دیگران:  نوع‌دوستی به عنوان یک مکانیسم بقا در نظر گرفته می‌شود که با کمک به دیگران، احتمال اینکه دیگران در صورت نیاز به ما کمک کنند را افزایش می‌دهیم.  سادیست‌ها انگیزه‌ای برای سرمایه گذاری در رفاه دیگران ندارند و تمایلی برای کمک به افراد نیازمند نشان نمی‌دهند.
  7. افرادی را که از نظر جسمی ضعیف‌تر می‌دانند، مسخره می‌کنند:  سادیست‌ها از ضعف دیگران لذت می‌برند، زیرا سادیسم اغلب ناشی از میل به قدرت و کنترل است.  دیدن فردی ضعیف‌تر از آنها هدف آسانی برای آزار سادیستی است، خواه خنده باشد یا تنبیه بدنی.
  8. تماشا و به اشتراک گذاری ویدیوهایی از افراد آسیب دیده: آنها علاوه بر اینکه از صدمه زدن به افراد لذت می‌برند، از دیدن صدمه دیدن افراد توسط دیگران نیز لذت می‌برند و ممکن است به دنبال منابع آنلاین این موضوع باشند و همچنین ممکن است یافته‌های خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.
  9. دیگران را تشویق می‌کند که به مردم صدمه بزنند:  تشویق دیگران برای وارد کردن آسیب عاطفی یا فیزیکی به دیگران.

انواع مختلف سادیسم از نظر اریک فروم

اریک فروم معتقد است که سادیسم (دیگر آزاری) در مقایسه با مازوخیسم (آزارطلبی) روان‌رنجورتر و از لحاظ اجتماعی زیان‌بارتر است. هدف سادیسم مانند مازوخیسم کاهش دادن اضطراب بنیادی از راه متحد شدن با افراد دیگر است. فروم سه نوع گرایش سادیستی را مشخص کرده است که همگی کم و بیش با هم دسته‌بندی می‌شوند:

سومین گرایش سادیستی، میل به دیدن رنج و عذاب جسمانی یا روانی دیگران است. هر چند این رنج ممکن است درد جسمی واقعی باشد، غالبا شامل رنج بردن‌های عاطفی کوچک، مانند کوچک کردن یا خجالت دادن است.

گرایش اول نیاز به وابسته کردن دیگران به خود و اعمال قدرت بر کسانی است که ضعیف هستند.

گرایش دوم وسواس استثمار کردن دیگران، سواستفاده از آنان و استفاده از آن‌ها برای نفع یا لذت شخصی است.

انواع مختلف سادیسم از نظر تئودور میلون

تئودور میلون چهار زیرگروه اختلال سادیسم را شناسایی کرد. هر فردی که به اختلال سادیست مبتلا است می‌تواند یکی یا چندتا از خصوصیات زیر را در خود به نمایش بگذارد. این دسته از افراد از دیدن ناراحتی، رنجیدن، غم و غصه دیگران احساس رضایت و شادمانی دارند. بیماری سادیسم را نمی‌تواند تنها به یک نوع اختصاص داد، طبق ادعای تئودور میلون سادیسم انواع مختلفی دارد که هر کدام از آن‌ها هم دارای ویژگی‌های متفاوتی هستند.

سادیسم انفجاری

این نوع شخصیت سادیستیک به خشونت غیرقابل پیش بینی مشهور هستند زیرا آن‌ها از زندگی خود ناامید هستند. زمانیکه این افراد احساس تحقیر شدن یا ناامیدی می‌کنند کنترل خود را از دست می‌دهند و انتقام بدرفتاری را می‌گیرند. این رفتارهای خشونت آمیز از طریق عصبانیت، حملات ترسناک به دیگران، به ویژه اعضای خانواده و خشم غیرقابل کنترل نشان داده می‌شود. به طور کلی، سادیست‌های انفجاری در یک شرایط خاص به طور ناگهانی احساس خطر می‌کنند و با تغییرات ناگهانی خود دیگران را شوکه می‌کنند.

این افراد به راحتی عصبانی و خشمگین می‌شوند. در حالی که خشونتی که این افراد دارند مختص یک فرد خاص است اما عمدتا به عنوان یک تخلیه احساسی و راهی برای بیرون کشیدن احساساتی است که در درون خود دارند. این افراد پس از انفجار خشمی که تجربه می‌کنند معمولا پشیمان می‌شوند.

سادیسم ستمگرانه

این نوع سادیست یکی از ترسناک‌ترین و ظالمانه‌ترین انواع زیرگروه‌های این اختلال روانی است. زیرا این افراد از تهدید و داشتن عمل وحشیگرانه برای آزار دیگران لذت می‌برند. این افراد قربانی‌های خود را مجبور به اطاعت و تسلیم شدن در برابر خود می‌کنند. این زیرگروه تا حدودی شبیه به سادیسم انفجاری است. اما سادیست‌های ظالم بسیار ظالمانه‌تر و روشمندتر رفتار می‌کنند. این افراد برای انتقام ناامیدی و رفتار تحقیرآمیز حمله نمی‌کنند بلکه اینکار را به عنوان ابزاری برای ایجاد رعب و وحشت استفاده می‌کنند. این افراد به طور مداوم عصبانی هستند و این خشم را بروز می‌دهند.

تفاوت قابل توجه دیگر بین سادیست‌های انفجاری و سادیست‌های ستمگر این است که سادیست‌های ظالم با دقت تمام قربانیان خود را انتخاب می‌کنند تا مطمئن شوند که هنگام حمله به آن‌ها گزینه مقابله‌ای نخواهد داشت. سادیست‌های ستمگر به طور کلی از اعتماد به نفس پایین و ناامنی‌های درونی رنج می‌برند و به شدت سعی در پنهان کردن این خصوصیات خود دارند. بنابراین با ایجاد رعب و وحشت و آزار دادن قربانیان می‌توانند احساس برتری را نسبت به اطرافیان خود داشته باشند.

سادیسم اجبارگر

این دسته از افراد معمولا در میان گروهبانان نظامی، ناظران زندان‌ها، روسای دانشگاه‌ها، افسران پلیس و …. یافت می‌شوند. زیرا آن‌ها در مقامی هستند که فکر می‌کنند می‌توانند افرادی که قوانین را نقض می‌کنند مدیریت کنند و آن‌ها را تنبیه کنند. گرچه آن‌ها معتقدند که این کار را برای منافع مشترک انجام می‌دهند اما انگیزه‌های عمیق‌تر و فراتری از این قضیه وجود دارد. این سادیست‌ها به طور کلی قانون شکنان را در حیطه کاری خود یا به طور کلی در جامعه جستجو می‌کنند و شدیدترین مجازات‌هایی را که می‌توانند برای آ‌ن‌ها داشته باشند اعمال می‌کنند.

اگر سادیستیک های اجبارگر بتوانند در جامعه به سمتی از جمله رئیس زندان یا پلیس برسند می‌توانند اقدامات ظالمانه‌ای را انجام دهند که به دلیل موقعیتی که دارند افراد اصولا رفتار آن‌ها را عادلانه تلقی می‌کنند. هرچه این افراد دیگران را بیشتر مورد ظلم و تنبیه قرار دهند بیشتر احساس قدرت می‌کنند. این رفتار رفته رفته به یک نوع اعتیاد تبدیل می‌شود به طوری که فرد سادیست نمی‌تواند دیگر آن را کنترل کند چرا که از انجام آن لذت می‌برد.

سادیسم بزدلانه

این نوع سادیست کاملا مخالف سه نوع دیگر است. زیرا این افراد به شدت احساس ناامنی می‌کنند و به شدت ترسو هستند. این افراد تخیلات خصمانه خود را مطرح می‌کنند و برای حمله افراد ناتوان و ضعیف را انتخاب می‌کنند. این افراد حتما باید تحت حمایت گروهی قرار بگیرند.

درمان سادیسم:

سادیسم ممکن است شامل تجاوز وحشیانه، شکنجه یا مرگ قربانی برای رسیدن به هیجان جنسی باشد. بسیاری از سادیست‌ها تا زمانی که دستگیر نشوند و دادگاه دستور معالجه‌شان را صادر نکند، کمکی دریافت نمی‌کنند. هم درمان و هم دارو ممکن است برای درمان این اختلال استفاده شود. ممکن است چندین نوع روش درمانی برای چنین افرادی نتیجه بخش باشد.

  • رفتاردرمانی به آنها کمک می‌کند تا تشخیص دهند که کارهایی که انجام می‌دهند روی دیگران تأثیر می‌گذارد. این می‌تواند به آنها کمک کند تا رفتارهای مشکل‌دار خود را تغییر دهند.
  • رفتار درمانی شناختی (CBT) راهی است که به آنها کمک می‌کند دیدگاهی را که نسبت به خود، جهان و آینده دارند، شناسایی کرده و تغییر دهند. CBT می‌تواند آنها را از شیوه‌های تفکر ناسالم آگاه کند. همچنین می‌تواند به آنها کمک کند تا راه‌های جدید فکر کردن و عمل کردن را بیاموزند.
  • درمان اختلال روان به آنها کمک می‌کند تا یاد بگیرند افکار و اعمال مربوط به اختلال جنسی خود را با چیزهای منفی مرتبط کنند، مانند بوی بد یا تصویری از گرفتار شدن. با گذشت زمان، چنین افکار منفی به آنها کمک می‌کند تا به افکار جنسی خود عمل نکنند.
  • داروها ممکن است شامل هورمون‌ها یا داروهایی برای اصلاح تعادل مواد شیمیایی در مغز آنها باشند. هر دو نوع دارو به کاهش میل جنسی این افراد کمک می‌کند.

سخن آخر:

آگاهی از اختلال شخصیت اولین قدم برای بهبود نتیجه است.  متأسفانه، اکنون که افراد می‌توانند تمایلات سادیستی خود را از طریق بازی‌های ویدئویی خشونت آمیز فزاینده، به اشتراک گذاری آنلاین اعمال سادیستی و سایر راه‌ها ابراز کنند، حضور سادیسم در زندگی روزمره بیشتر به نظر می‌رسد.

 تشخیص اینکه چه زمانی افکار یا احساسات شما در پاسخ به رنج دیگری منعکس کننده لذت شما از درد دیگران است، مهم است و کلید پرداختن به این احساسات قبل از اینکه منجر به رفتارهای خطرناک‌تر شود، مهم است. درمان شناختی رفتاری و رفتار درمانی دیالکتیکی هر دو درمان‌های موثری در تغییر پاسخ به رویدادهای ناراحت کننده یا محرک هستند.  جستجوی کمک، یا تشویق کسی برای کمک گرفتن، زمانی که تکانه‌های سادیستی برای اولین بار به یک مشکل تبدیل می شوند، بهترین راه برای اطمینان از موفقیت آمیز بودن درمان است.

________

گردآوری:ابوالقاسم کریمی

4/اَمرداد/1403

ورامین

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
2
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x
پیمایش به بالا