سی و یکم فروردین 1341: خاطره‌ای تلخ از خشم طبیعت در جنوب تهران
سی و یکم فروردین سال 1341 خورشیدی، روزی تلخ و فراموش‌نشدنی در تاریخ جنوب تهران رقم خورد. در این روز، بارش‌های بی‌سابقه و طغیان ناگهانی رودخانه‌های فصلی، سیلابی مهیب را به راه انداخت که بخش‌های وسیعی از مناطق جنوبی پایتخت را در کام خود فرو برد و خسارات جبران‌ناپذیر مالی و جانی به بار آورد. این حادثه ناگوار، عمق آسیب‌پذیری مناطق شهری در برابر خشم طبیعت و ضرورت توجه به زیرساخت‌های ایمنی و مدیریت بحران را به شکلی دردناک آشکار ساخت.
بارش‌های شدید و مداوم در روزهای منتهی به سی و یکم فروردین، ظرفیت رودخانه‌های فصلی و مسیل‌های واقع در جنوب تهران را لبریز کرد. عدم آمادگی لازم و ساخت‌وسازهای غیرمجاز در حریم رودخانه‌ها، به تشدید فاجعه دامن زد. ناگهان، سیلابی خروشان و ویرانگر از راه رسید و خانه‌ها، مزارع، جاده‌ها و تاسیسات زیربنایی را در مناطق جنوبی شهر، از جمله محله‌های فقیرنشین و روستاهای اطراف، درنوردید.
شدت سیل به حدی بود که بسیاری از خانه‌های خشتی و کم‌مقاومت را به تلی از خاک تبدیل کرد. ساکنان این مناطق که غافلگیر شده بودند، فرصت کافی برای فرار نیافتند و متأسفانه، تعداد قابل توجهی از هموطنان عزیزمان جان خود را در این حادثه از دست دادند. تصاویر دردناکی از پیکرهای بی‌جان، خانه‌های ویران و خودروهای واژگون شده، گویای عمق فاجعه بود. علاوه بر خسارات جانی، سیل خسارات مالی هنگفتی نیز به بار آورد. مزارع کشاورزی زیر آب رفتند، دام‌ها تلف شدند، راه‌ها مسدود شدند و بسیاری از کسب‌وکارها به طور کامل نابود شدند. زندگی هزاران نفر از ساکنان این مناطق به طور جدی تحت تأثیر این فاجعه قرار گرفت و آنان را با مشکلات معیشتی فراوانی روبرو ساخت.
سیل سال 1341 جنوب تهران، اگرچه یک فاجعه طبیعی بود، اما درس‌های مهمی نیز به همراه داشت. این حادثه نشان داد که توسعه شهری بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست‌محیطی و ایمنی، می‌تواند چه عواقب ناگواری به دنبال داشته باشد. ضرورت برنامه‌ریزی دقیق شهری، مقاوم‌سازی ساخت‌وسازها در برابر حوادث طبیعی، لایروبی و ساماندهی رودخانه‌ها و مسیل‌ها، و ایجاد سیستم‌های هشدار سیل کارآمد، از جمله اقداماتی بود که پس از این فاجعه بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت.
یادآوری سیل ویرانگر سی و یکم فروردین 1341، نه تنها یادآور رنج و مصیبت هموطنانمان در آن روز است، بلکه تأکیدی است بر اهمیت آمادگی در برابر حوادث طبیعی و ضرورت اتخاذ تدابیر پیشگیرانه برای کاهش آسیب‌پذیری جوامع در برابر این رویدادهای ناگوار. امید است با درس گرفتن از گذشته، شاهد شهرهایی امن‌تر و مقاوم‌تر در برابر خشم طبیعت باشیم و دیگر هرگز شاهد چنین فجایع دردناکی نباشیم. یاد قربانیان این سیل گرامی باد.
