من نگران هستم از اینکه چه آیندهای در انتظار ما است.
که چگونه به فرزندان خود جواب خواهیم داد
که چگونه تاریخ ما را توصیف خواهد کرد.
که چگونه از اشتباهات خود ، درس خواهیم گرفت.
که چگونه از این سیاره عذاب زده عذرخواهی خواهیم کرد.
که چگونه فرصت های رفته را زنده خواهیم کرد
که چگونه با وجود خودخواهی ، صلح را تکثیر خواهیم داد
که چگونه دریاچه های مرده را حیات دوباره خواهیم داد
که چگونه جنگل های سوخته را احیا خواهیم کرد
من نگران هستم
نگران آینده ای که زندگی را دشوارتر
جنگ را وحشیانه تر
عشق را فریبنده تر
دوستی را ریاکارانه تر
دنیا را مادی گرایانه تر
زیستن را بی معنا تر
و انقراض را سریع تر میکند
اما چه کار باید کرد ؟
چگونه این فجایع را متوقف کنیم؟
چگونه این بحران ها را حل کنیم؟
آیا ما هنوز فرصت داریم که فردا را بهتر کنیم ؟
آیا ما هنوز تلاش میکنیم زمین را نجات دهیم؟
من نگران هستم
از اینکه هنوز
پاسخی برای سوالاتم ندارم
از اینکه نمیدانم آینده را چگونه زندگی خواهیم کرد
از اینکه هیچ پناهی جز صبر نمی بینم
من نگران هستم
نوشته:ابوالقاسم کریمی
