آیندگان درباره رفتار ما با محیط زیست چه خواهند گفت؟
ما چگونه قضاوت خواهیم شد؟
آیا تاریخ، اشتباهات ما را فراموش میکند ، یا نسل‌های آینده نیز آن‌ها را تکرار خواهند کرد؟
ما به چه دردی دچار هستیم که فریاد زجرکش طبیعت را نمیشنویم؟
جنگل در خطر است و درختان صدها ساله در انتظار مرگ اند
عذاب هایی که بر دوش دریاچه انباشه شده ، ماهیان را در حال کشتن است
ای فراموش کنندگان خودخواه ، ای کسانی که سیاهی را در زندگیتان جاری ساخته اید
این شکست ، آری این شکست اتفاقی نیست که سد ها خشکیده اند …
این شکست اتفاقی نیست که زمین در خود بلعیده میشود…
چرا بیدار نمیشوید …
چرا نمیخواهید بیدار شوید …
ابوالقاسم کریمی
10 / اردیبهشت /1404
