حسادت و دشمنی فعالان محیط زیست در ایران
دیدگاه شخصی
ابوالقاسم کریمی
****
به اعتقاد من حسادت در میان فعالان محیط زیست در ایران آفتی شایع و جدی است و این مسئله از عوامل مختلفی نشات می گیرد…
1
گاهی اوقات رقابت برای منابع ، منافع و بوجه باعث حسادت و دشمنی میان فعالان محیط زیست می شود زیرا سازمان‌ها و افراد به دنبال تأمین هزینه‌ها و منافع خود برای ادامه کار هستند. این رقابت های دائمی می‌تواند باعث ایجاد تنش،درگیری لفظی ، کاهش همکاری و حتی دشمنی بین گروه‌ها و افراد شود، به‌خصوص زمانی که برخی احساس کنند توجه و حمایت بیشتری دریافت نخواهند کرد…
2
همچنین متاسفانه در بسیاری از سمن های محیط زیستی در کشور افراد برای رسیدن به مناصب خاص با همکاران خود درگیر می شوند و بر علیه همدیگر توطئه ایجاد میکنند که این موضوع در برخی شرایط تا جایی پیش می رود که باعث انحلال سازمان مردم نهاد یا دست کم دشمنی میان اعضا می شود
3
از دیگر دلایل مهم دشمنی و حسادت ، فرصت های رسانه ای یا تاثیرگذاری اجتماعی است که تاکنون باعث تنش های بسیاری شده است ، متاسفانه برخی از فعالان محیط زیست گمان دارند که تلاش هایشان کمتر از دیگران مورد توجه قرار گرفته ، و در حالی که احساس میکنند دیگران بیشتر دیده می شوند ، این امر آنها را ترغیب به حسادت و دشمنی می کند
4
همچنین یکی از عوامل موثر در ایجاد حسادت و دشمنی بین فعالان محیط زیست اختلاف در رویکرد و دیدگاه ها می باشد برخی تمرکز بر اقدامات عملی دارند برخی بر پروژه و پژوهش اتکا کرده اند و بعضی بر آگاهی بخشی تکیه دارند و این تفاوت در روش فعالیت ، گاهی باعث حسادت و دشمنی می شود
5
اما به باور من مهم ترین و در عین حال خطرناکترین آفت دشمنی و حسادت ، رقابت‌های بین استانی بر سر منابع و منافع محیط زیستی است که به چالشی نگران‌کننده در کشور تبدیل شده وَ نه‌تنها سازمان‌های مردم‌نهاد و فعالان محیط زیست، بلکه جوامع محلی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. این اختلافات می‌توانند همبستگی و اتحاد اجتماعی را تضعیف وَ موجب تنش و دشمنی دراز مدت میان مردم مناطق مختلف شود.
6
با این حال بیشتر فعالان محیط زیست ، دست کم به این باور رسیده اند که همکاری و هم افزایی را باید جایگزین رقابت ، مقایسه ، دشمنی و حسادت کنند البته روحیه همبستگی و هدف مشترک برای حفاظت از طبیعت می تواند راهی برای کاهش حسادت و دشمنی باشد اما باید فعالان محیط زیست سریعتر این رویکرد را در خود تقویت کنند چراکه محیط زیست کشور برای نجات به اتحاد سمن ها و فعالان این عرصه ، به شدت نیازمند است.
13 / اردیبهشت / 1404
ورامین
این مطلب آموزنده است