در طول جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵)، امپراتوری ژاپن به عنوان یکی از متحدین آلمان نازی، جنایات گستردهای در کشورهای تحت اشغال خود مرتکب شد. این جنایات شامل قتلعامهای جمعی، بردگی جنسی، آزمایشهای انسانی، کار اجباری و نسلکشی برنامهریزیشده بود. چین، کره، فیلیپین و دیگر کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا قربانی این وحشیگریها شدند. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف جنایات ژاپن در جنگ جهانی دوم میپردازد.

جنایات ژاپن در جنگ جهانی دوم: نسلکشی، بردگی و وحشیگری در شرق آسیا
مقدمه
در طول جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵)، امپراتوری ژاپن به عنوان یکی از متحدین آلمان نازی، جنایات گستردهای در کشورهای تحت اشغال خود مرتکب شد. این جنایات شامل قتلعامهای جمعی، بردگی جنسی، آزمایشهای انسانی، کار اجباری و نسلکشی برنامهریزیشده بود. چین، کره، فیلیپین و دیگر کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا قربانی این وحشیگریها شدند. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف جنایات ژاپن در جنگ جهانی دوم میپردازد.
۱. کشتار نانجینگ (Nanjing Massacre) – ۱۹۳۷
یکی از وحشتناکترین جنایات ژاپن، قتلعام نانجینگ بود که طی آن سربازان ژاپنی در عرض ۶ هفته بین ۲۰۰,۰۰۰ تا ۳۰۰,۰۰۰ غیرنظامی و سرباز چینی را قتلعام کردند.
جنایات انجامشده در نانجینگ:
- تجاوز سیستماتیک: حدود ۲۰,۰۰۰ تا ۸۰,۰۰۰ زن و دختر مورد تجاوز قرار گرفتند. بسیاری از آنها پس از تجاوز کشته شدند.
- قتلعامهای دستهجمعی: سربازان ژاپنی مردم را با سر بریدن، شلیک دستهجمعی و زنده به گور کردن کشتند.
- شکنجه و مثله کردن: مواردی از سوزاندن زنده، بیرون آوردن اعضای بدن و اجبار به تجاوزهای خانوادگی ثبت شده است.
این کشتار به حدی هولناک بود که حتی برخی از دیپلماتهای آلمان نازی (متحد ژاپن) در گزارشهای خود از آن به عنوان “کارزار شیطانی” یاد کردند.

۲. بردگی جنسی: زنان آسایشگر (Comfort Women)
ژاپن یک سیستم سازمانیافته بردگی جنسی را در کشورهای تحت اشغال خود ایجاد کرد. حدود ۲۰۰,۰۰۰ زن (عمدتاً از کره، چین، فیلیپین و اندونزی) به اجبار به “ایستگاههای آسایش” برده شدند.
حقایق تلخ درباره زنان آسایشگر:
- این زنان روزانه به ۲۰ تا ۳۰ سرباز ژاپنی خدمات جنسی میدادند.
- بسیاری از آنها در اثر تجاوزهای مکرر، بیماریهای مقاربتی و شکنجه جان باختند.
- پس از جنگ، ژاپن دههها این موضوع را انکار کرد و تا امروز به بسیاری از بازماندگان غرامت کامل پرداخت نکرده است.
۳. واحد ۷۳۱: آزمایشهای انسانی روی زندانیان
واحد ۷۳۱ یک مرکز تحقیقات جنگ بیولوژیکی ژاپن بود که در آن زندانیان چینی، کرهای و روسی را برای آزمایشهای غیرانسانی استفاده میکردند.

برخی از آزمایشهای هولناک واحد ۷۳۱:
- تشریح زنده انسانها بدون بیهوشی.
- تزریق بیماریهای کشنده مانند طاعون و سیاهزخم به زندانیان.
- منجمد کردن اندامها و آزمایش اثرات سرمازدگی.
- استفاده از بمبهای حاوی طاعون علیه غیرنظامیان چینی.
تخمین زده میشود که حدود ۳۰۰,۰۰۰ نفر در اثر این آزمایشها کشته شدند. پس از جنگ، آمریکا در ازای دسترسی به دادههای این آزمایشها، بسیاری از عاملان را مصونیت داد.
۴. کار اجباری و نسلکشی در کره و دیگر کشورها
ژاپن میلیونها نفر را از کره، چین و دیگر مناطق به کار اجباری در معادن، کارخانهها و پروژههای نظامی واداشت.
جنایات علیه کرهایها:
- تحمیل زبان و فرهنگ ژاپنی و ممنوعیت استفاده از زبان کرهای.
- ربودن دهها هزار کرهای برای کار در ژاپن (بسیاری هرگز بازنگشتند).
- قتلعامهای دستهجمعی مانند کشتار ججو (Jeju) در ۱۹۴۸ که تحت اشغال ژاپن آغاز شد.

۵. قحطیهای عمدی و غارت منابع
ژاپن با سیاست زمین سوخته و مصادره محصولات کشاورزی، باعث قحطیهای مصنوعی در چین، ویتنام و هندوچین شد.
- در ویتنام، ۲ میلیون نفر در اثر گرسنگی جان باختند.
- در چین، سیاست “سه همه” (همه را بکشید، همه را بسوزانید، همه را غارت کنید) باعث مرگ میلیونها غیرنظامی شد.
۶. انکار جنایات و پیامدهای امروزی
برخلاف آلمان که پس از جنگ به جنایات نازیها اعتراف کرد، ژاپن بهطور کامل مسئولیت این جنایات را نپذیرفته است:
- کتابهای درسی ژاپن اغلب این وقایع را کمرنگ نشان میدهند.
- برخی مقامات ژاپنی حتی کشتار نانجینگ را انکار کردهاند.
- بسیاری از بازماندگان (بهویژه زنان آسایشگر) عدالتی دریافت نکردهاند.

نتیجهگیری: یادآوری تاریخ برای جلوگیری از تکرار فاجعه
جنایات ژاپن در جنگ جهانی دوم از وحشیانهترین موارد نقض حقوق بشر در تاریخ است. میلیونها نفر در شرق آسیا قربانی سیاستهای نژادپرستانه و توسعهطلبی نظامی ژاپن شدند. متأسفانه، عدم عذرخواهی رسمی و پرداخت غرامت کامل از سوی ژاپن، زخمهای این جنایات را همچنان باز نگه داشته است.
درس تاریخی این است: بدون پذیرش مسئولیت، مصالحه واقعی ممکن نیست. امروز نیز تلاش برای افشای کامل این جنایات و احقاق حقوق بازماندگان ادامه دارد.