ای دل نمی شد از خیانت دور باشی؟
تا من نبینم خم به رو، رنجور باشی
ای کاش چشمان تو را من بسته بودم
تا در شروع دوستی ها کور باشی
زین دار حق گفتن چه حاصل بود؟ ای دل
جز آنکه تو همسفره با «منصور» باشی
بنگر به پاییز جدایی ها که آخر
چون برگ نزد شاخه ات منفور باشی
شیرین تر از شور رهایی نیست، ای دل
حتی اگر هم گام با ماهور باشی
ای دل به بند بی وفایی ها نمان چون
در خاک غفلت با غمم در گور باشی
سائر
آمانج_مندمی
1404/03/03
